รีวิว Home on the Range
“Home on the Range” ภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องใหม่ของดิสนีย์ มีความเป็นมิตรที่ดีเหมือนกับภาพยนตร์คาวบอยที่ขับร้องในยุคปี 1940 และพล็อตเรื่องสามารถยืมมาจากโฮปาลอง แคสซิดี้ หรือรอย โรเจอร์ส
นอกเหนือจากรายละเอียดเล็กน้อยที่พวกเขาไม่ใช่วัว เพลงใหม่ของอลัน เมนเค็น (“นางเงือกน้อย” “โฉมงามกับอสูร”) อยู่ในประเพณีของวงสวิงแบบตะวันตก ฉันสามารถจินตนาการได้อย่างง่ายดายว่า Gene Autry แสดงสิ่งใด ๆ รวมถึงหมายเลข yodeling และไม่แปลกใจเลยที่พบว่า Sons of the Pioneers นำแสดงในภาพยนตร์ปี 1946 ที่มีชื่อเดียวกัน
ก้าวเป็นปัจจุบันแม้ว่า Gene Autry และ Roy Rogers มักมีเวลาพักผ่อนข้างกองไฟและร้องเพลง แต่ “Home on the Range” กระโดดขึ้นด้วยพลังของเรื่องสั้นการ์ตูน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานล่าสุดของดิสนีย์ในรูปแบบแอนิเมชั่น 2 มิติแบบดั้งเดิม
ฟีเจอร์การ์ตูนในอนาคตจะมีรูปลักษณ์ 3 มิติที่โค้งมนของ “Finding Nemo” การสูญเสียหรือไม่ขึ้นอยู่กับว่าคุณเกี่ยวข้องกับแอนิเมชั่นอย่างไร มีผู้ชมแม้กระทั่งการ์ตูนผจญภัยที่น่าสยดสยองในเช้าวันเสาร์เหล่านั้น ซึ่งมีความตระหนี่ในแอนิเมชั่นที่พวกเขาเป็นเหมือน 1.5-D มากกว่า รีวิวอนิเมะ
เรื่องราวเกิดขึ้นที่ฟาร์มปศุสัตว์ Patch of Heaven ซึ่งต้องเผชิญกับการยึดสังหาริมทรัพย์เนื่องจากการแย่งชิงของเจ้าของวัวผู้เลวทราม Alameda Slim (พากย์เสียงโดย Randy Quaid) เจ้าของเพิร์ลสามารถหาเงินจากการขายวัวของเธอได้
แต่คุณคงเห็นแล้วว่าพวกมันคือครอบครัว สันนิษฐานว่าพวกเขาทั้งหมดจะไร้บ้านในไม่ช้า แต่แล้วบรรดาวัวก็มีความคิดที่สดใส: ทำไมไม่ไล่ตามสลิม เก็บเงินรางวัล 750 ดอลลาร์ จ่ายธนาคาร และกอบกู้ฟาร์มปศุสัตว์ล่ะ
วัวแต่ละตัวมีคุณสมบัติเฉพาะตัวในการมีส่วนร่วมในความพยายามนี้ นางคาโลเวย์ (จูดี้ เดนช์) เป็นเสียงแห่งความรอบคอบ เกรซ (เจนนิเฟอร์ ทิลลี) เป็นวัวยุคใหม่ ผู้ตั้งข้อสังเกตว่า “นี่เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและต้องการวิธีแก้ปัญหาแบบองค์รวม” ตัวเร่งปฏิกิริยาของพวกเขาคือผู้มาใหม่ในฟาร์ม แม็กกี้ (โรแซนน์ บาร์) ซึ่งกลายเป็นผู้นำที่ดุดันและเผชิญหน้าคุณอย่างรวดเร็ว ทีมสุดท้ายคือบัค (คิวบา กู๊ดดิ้ง จูเนียร์) พ่อม้าผู้เป็นจ้าวแห่งศิลปะการต่อสู้
เสียงทั้งหมดสามารถจดจำได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะของ Barr; แนวคิดในการใช้เสียงของดาราที่คุ้นเคยแทนศิลปินพากย์นิรนามได้เพิ่มมิติที่น่าสนใจให้กับคุณสมบัติแอนิเมชั่นล่าสุด ตัวอย่างเช่น ฟัง Randy Quaid ในบท Slim ขี้ขลาด
เป็นแบบดั้งเดิมในแอนิเมชั่นของดิสนีย์ที่จะเติมขอบของหน้าจอด้วยตัวละครสนับสนุนที่มีสมาธิสั้น และเราได้รับ Lucky Jack the jackrabbit (Charles Haid) และ Audrey the chicken (Estelle Harris) ซึ่งเป็นไก่ นอกจากนี้ยังมีหมูน้อยสามตัวที่ยุ่งมาก และสตีฟ บุสเซมีก็เกือบจะสวมบทบาทเป็นสัตว์ที่ชื่อเวสลีย์
อย่างไรก็ตาม บั๊กมีอาการหลงผิดในความยิ่งใหญ่ เขาคิดว่าบางทีเขาสามารถจับสลิมและสะสมรางวัลได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขากลายเป็นม้าของนักล่าค่าหัวชื่อดัง ริโค (ชาร์ลส์ เดนนิส) ซึ่งนำไปสู่การแข่งขันที่ดุเดือดกับวัว
โครงเรื่องทำให้ต้องแวะพักในสถานที่ท่องเที่ยวแบบตะวันตกบังคับทั้งหมด: รถเก๋ง เหมืองปล่อง ถนนสายหลัก ทะเลทรายที่มีภูมิทัศน์หุบเขาอนุสาวรีย์และรถไฟ สถานที่ทั้งหมดเหล่านี้กลายเป็นฉากหลังของการไล่ล่าในภาพยนตร์ที่แทบจะไม่หยุดนิ่ง
ขับร้องโดย k.d. แลง, บอนนี่ เรตต์, ทิม แมคกรอว์ และพี่น้องบลู ไม่น่าจะมีใครร้องขอจากแฟนๆ ในคอนเสิร์ตในอนาคต พวกเขาฟังดูธรรมดาและไม่มีความเอร็ดอร่อยกับงานก่อนหน้านี้ของ Mencken
ภาพยนตร์แบบนี้สนุกสำหรับเด็ก ๆ : สดใส รวดเร็ว มีตัวละครที่กว้างและอุกอาจ แต่ “Home on the Range” ไม่มีคุณภาพแบบครอสโอเวอร์ของภาพยนตร์ดิสนีย์ที่ยอดเยี่ยมอย่าง “Beauty and the Beast” และ “The Lion King” และมันไม่มีความสดและความแปลกใหม่ของภาพยนตร์แบบดั้งเดิมเช่น “Lilo & Stitch” ฉันสงสัยว่าอนาคตที่แท้จริงอยู่ในโฮมวิดีโอ มีความยาวเพียง 76 นาที แต่ถึงแม้เด็กๆ จะชอบ แต่พ่อแม่จะแอบดูนาฬิกา
รีวิว Home on the Range
“Home on the Range” เป็นหนังที่แปลกมาก และฉันสงสัยว่าดิสนีย์คิดอย่างไรเมื่อพวกเขาสร้างมันขึ้นมา มันไม่ได้มากขนาดนั้นเพราะเป็นหนังที่แย่…แต่แน่นอนว่ามันเป็นหนึ่งในหนังแอนิเมชั่นเรื่องยาวที่แย่ที่สุดของพวกเขา อันที่จริง มันดูถูกมากและดูเหมือนเล็กน้อยมากจนทำให้มีลักษณะเฉพาะสำหรับวิดีโอ
และเช่นเดียวกับที่ทำขึ้นเพื่อนำเสนอวิดีโอจาก Disney ส่วนใหญ่ ดูเหมือนว่าจะสร้างมาเพื่อเด็ก ๆ มากกว่าสำหรับทั้งครอบครัว แม้ว่าจะมีช่วงเวลาที่หยาบคายบางอย่างที่ท้าทายคำอธิบาย พ่อแม่คงเบื่อหน่ายกับเรื่องนี้…แต่ก็ไม่ได้แย่ 100%….อย่างน้อยก็ไม่ใช่ “Oliver & Company” ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ฉันคิดว่าเป็นภาพยนตร์การ์ตูนดิสนีย์เรื่องยาวที่แย่ที่สุด
เมื่อภาพยนตร์เริ่มต้น คุณจะต้องตกใจกับแอนิเมชั่น สีสันจัดจ้านและเป็นศิลปะที่แปลกตามาก ลูกสาวบอกว่ามันทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าดวงตาของเธอจะเริ่มมีเลือดออก! ฉันไม่ได้เกลียดมันมากเท่ากับที่เธอทำ แต่มันดูแย่เมื่อเทียบกับภาพยนตร์แอนิเมชั่นส่วนใหญ่ในสตูดิโอ
เรื่องราวพบว่าวัว (Roseanne) ถูกส่งต่อจากเจ้าของคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม บ้านใหม่ของเธอกำลังถูกคุกคามโดยเจ้านายชั่วร้ายที่กำลังซื้อฟาร์มปศุสัตว์ทั้งหมดในอาณาเขต ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับวัวที่จะพยายามหาเงินเพื่อรักษาฟาร์ม
ในบางครั้ง ภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างฉลาด (เช่น ฉากอีแร้ง) แต่ส่วนใหญ่ดูเหมือนเป็นการเติมเวลาและไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันแน่ใจว่าสตูดิโอหวังว่าพวกเขาจะเลือกนักพากย์เสียงที่ดีกว่าซึ่งมีความขัดแย้งน้อยกว่า (อ่าน Wikipedia เกี่ยวกับ Roseanne และ Randy Quaid
สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้) รวมทั้งใช้เวลามากขึ้นในการเขียนและพล็อต ไม่น่าแปลกใจที่นักวิจารณ์ได้ทำลายล้างภาพยนตร์เรื่องนี้และเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้ทะลุบ็อกซ์ออฟฟิศที่หาได้ยากสำหรับดิสนีย์
ผู้คนอาจคิดว่ามันเป็นหลักฐานว่าผู้คนไม่ชอบภาพยนตร์แอนิเมชั่นแบบดั้งเดิม แต่ความจริงก็คือเรื่องราวดังกล่าวพูดถึงความธรรมดา (หรือแย่กว่านั้น) ในแทบทุกวิถีทาง รีวิวอนิเมะออนไลน์
ความรู้สึกหลังดู
Home On The Range ไม่ใช่หนังที่แย่ แต่มีช่วงเวลาที่ดี อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมเช่นกัน พยายามอย่างหนัก แต่โดยรวมแล้วไม่มีข้อยกเว้น ฉันไม่ได้วิพากษ์วิจารณ์มันเพียงเพราะเห็นแก่มัน รีวิวนี้มาจากคนที่ดูหนังเรื่องนี้ สังเกตเห็นบางสิ่งที่ดีและไม่ค่อยน่าประทับใจนัก
แอนิเมชั่นมีจุดที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปิดฉากนั้นสวยงามมาก ด้วยสีพาสเทลที่น่ารัก แต่มีส่วนอื่น ๆ ที่ไม่เป็นไรซึ่งมีพื้นหลังที่น่าเบื่อและแอนิเมชั่นตัวละครที่น่าอึดอัดใจโดยเฉพาะ Rico ฉันอาจเป็นคนเดียวที่คิดแบบนี้ ไม่เป็นไร
แต่ดนตรีของ Alan Menken นั้นน่าผิดหวัง มันไม่ได้สวยงามเท่าโฉมงามกับอสูร ติดหูเหมือนนางเงือกน้อย พราวราวกับอะลาดิน โคลงสั้น ๆ อย่างโพคาฮอนทัส หรือทรงพลังเท่าคนหลังค่อมแห่งนอเทรอดาม อย่างดีที่สุด มันลืมไม่ได้
และฉันคิดว่ามันเป็นความพยายามที่แย่ที่สุดของ Menken นอกเพลงทั้งเพลงที่ไพเราะแต่จำไม่ได้ มีเพียงเพลงเดียวที่โดนใจผมคือ Yodel Song ของ Slim และเหตุผลหลักก็คือการฝังเพลงโปรดของดนตรีคลาสสิกอย่าง William Tell (รอสซินี) และ Ode To Joy (บีโธเฟน) ).
หนังเริ่มต้นได้ดีมากจริงๆ และฉันก็ชอบไอเดียของโครงเรื่อง น่าเศร้าที่โครงเรื่องดูค่อนข้างบาง มีหลายฉากที่เกิดขึ้นน้อยมาก แม้ว่าฉากใน Echo Mine นั้นสนุก โดยรวมแล้ว ปัญหาหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้คือ บทสนทนาที่มากเกินไป การกระทำที่ไม่เพียงพอ
เมื่อพูดถึงบทสนทนา มีหนึ่งหรือสองส่วนใน Slim ที่คุณหัวเราะเป็นส่วนใหญ่ แต่โดยทั่วไปแล้ว แม้ว่าเสียงของ Roseanne Barr จะกระตือรือร้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ Home On the Range ก็ค่อนข้างไร้อารมณ์ขัน ดูอนิเมะออนไลน์
ตัวละครเป็นถุงผสม หุ่นเพรียวเหมือนคนร้ายไม่ได้แย่เลย (หนึ่งในตัวละครที่ดีกว่านี้) เขามีอารมณ์ขันในบางครั้ง และมีจังหวะของบทสนทนาที่ได้รับแรงบันดาลใจอยู่บ้าง สิ่งที่ฉันโปรดปรานเกี่ยวกับเสียงร้องของเขา ลูกน้องที่เหมือนกันของเขาไม่น่าประทับใจและอาจไม่จำเป็นด้วยซ้ำ Rico ใช้งานน้อยเกินไป วัวนั้นไม่เป็นไร
แต่บางครั้ง Buck ก็น่ารำคาญเล็กน้อย ไม่เสมอไป ข้อดีอย่างหนึ่งของหนังเรื่องนี้ก็คือการพากย์เสียง เห็นได้ชัดว่าแรนดี้ เควดชื่นชอบบทบาทของเขาในฐานะสลิม และโรแซนน์ บาร์และจูดี้ เดนช์ก็ทำได้ดีมาก แม้ว่าจะมีเนื้อหาเพียงเล็กน้อยก็ตาม Cuba Gooding Jnr ไม่เป็นไร เขาดีขึ้นแล้ว แต่ Jennifer Tilly และ Steve Bushemi แทบไม่ต้องทำอะไรเลย
แม็กกี้เพิ่งย้ายมาบ้านใหม่ แม็กกี้ก็ตกใจเมื่อรู้ว่าจะต้องปิดตัวลงและประมูลออก มากกว่าจะหมายถึงการสับของสัตว์ทุกตัว โดยมีวัวนางคาโลเวย์และเกรซลากจูง เธอจึงออกเดินทางเพื่อพยายามกอบกู้ฟาร์มโดยรับรางวัลจากการพาวัวผู้โด่งดังเข้ามา
โดยเพิกเฉยต่อความไม่น่าจะเป็นไปได้ของสิ่งนี้ พวกเขาเริ่มออกเดินทางเพียงเพื่อจะพบว่าฝ่ายอื่นๆ (สัตว์และมนุษย์) หลายคนมีความคิดที่คล้ายกัน
โดยรวมแล้ว Home On the Range นั้นโอเคเหมือนหนังแอนิเมชั่น มันมีช่วงเวลาที่ดี แต่ความประทับใจโดยทั่วไปของฉันคือมันเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ดิสนีย์ที่โดดเด่นน้อยที่สุด
