รีวิว Seoul Station
หลังจากคนไทยได้มีโอกาสชมภาพยนตร์ซอมบี้สุดภูมิใจของคนเชียอย่าง ‘Train to Busan ด่วนนรกซอมบี้คลั่ง’ กันไป พร้อมสร้างกระแสบอกต่อขั้นสุดยอดจนหนังข้ามน้ำทะเลมากวาดรายได้ในไทยไปเกินกว่า 70 ล้านบาทแล้ว หนังอนิเมชั่นของยอน ซังโฮ ผู้กำกับเดียวกันกับ Train To Busan
เดิมทียอน ก็สร้างชื่อตัวเองมาจากสายอนิเมชั่นอยู่แล้ว เคยมีผลงานเป็นที่กล่าวขวัญอย่าง The King of Pigs (2011) และ The Fake (2013) พอเปลี่ยนแนวมาทำหนังคนแสดงอย่าง Train To Busan แล้วฮิตเปรี้ยงปร้างก็เลยไปหยิบ Seoul Station มาลงโรงฉายวงกว้าง ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเป็นหนังที่ตระเวนฉายตามเทศกาลหนัง
ก่อนดูไปอ่านข่าวมาผิด ๆ ว่าหนังจะเล่าเรื่องหญิงสาวที่ติดเชื้อตัวต้นเหตุที่วิ่งมาขึ้นรถไฟใน Train To Busan แต่พอได้ดูกลับไม่เป็นเช่นนั้น หนังไปเล่าเหตุการณ์อีกมุมหนึ่งในโซล ในคืนก่อนหน้าเหตุการณ์ใน Train To Busan
รอบนี้ไปเล่าเรื่องราวของชนชั้นระดับล่างในโซล ทั้งโสเภณีและคนจรจัด เฮซอน เป็นอดีตโสเภณี ที่มาอาศัยอยู่กับ จิวุง แฟนของเธอที่วัน ๆ เอาแต่ขลุกอยู่แต่ในร้านเกมไม่เป็นอันทำงาน หารายได้ด้วยการเอาภาพไปเฮซอนไปโพสต์ขายบริการ
จนบังเอิญให้พ่อของเฮซอน ไปเห็นภาพของลูกสาวเลยล่อซื้อ ได้เจอกับจิวุง พ่อจึงบังคับให้จิวุงพาเขาไปหาลูกสาว ก็พอดีกับเหตุการณ์ผู้ติดเชื้อซอมบี้เริ่มแพร่ระบาด ทำให้เฮซอนต้องติดสอยหนีตายไปกับกลุ่มคนจรจัด ส่วนจิวุงกับพ่อก็ติดต่อเธอได้ทางมือถือและพยายามตามหาเฮซอน
บทหนังเขียนให้เกิดสถานการณ์คับขัน ตัวละครจนมุมอยู่หลายครั้ง ต้องหนีตายกันแบบฉิวเฉียด เล่นกับอารมณ์คนดูแรง ๆ ด้วยการสร้างตัวละครเป็นอัศวินกู้สถานการณ์ขึ้นมา ดูเป็นที่พึ่งแต่แล้วก็ฆ่าทิ้งเสีย จุดที่ดีที่สุดคือการหักมุมเรื่องราวพลิกให้สถานการณ์แย่ลงไปกว่าเดิมในช่วงค่อนเรื่อง
แต่ปัญหาหลักของเรื่องอยู่ที่ความละเอียดของลายเส้น ซึ่งเราคุ้นเคยกันกับอนิเมชั่นจากฮอลลีวู้ดหรือญี่ปุ่น ที่ช่วงหลังผนวกเทคโนโลยีโมชั่นแคปเจอร์ไปอีก ยิ่งทำให้เนียนสมจริงไปมาก ยิ่งสมจริงมากศักยภาพในการดึงอารมณ์ร่วมจากคนดูก็ยิ่งมากขึ้น จึงไม่แปลกที่เราดูอนิเมชั่นแล้วจะร้องไห้ได้
Seoul Station ที่เป็นอนิเมชั่นเกาหลีเรื่องแรกที่ผมได้ดูเลย เห็นชัดว่ายังตามหลังฮอลลีวู้ดและญี่ปุ่นอยู่ไกลมาก ลายเส้นหยาบและไม่ลงรายละเอียดในแต่ละพื้นผิวเลย ตัวละครเคลื่อนไหวแข็ง ขาดความนุ่มนวล โดยเฉพาะฉากวิ่งนี่ดูสะดุดมาก ด้วยความที่เป็นหนังการ์ตูนซึ่งแทบจะเป็นโอกาสเปิดกว้างแบบอิสระที่ผู้เขียนจะเขียนให้เกิดสถานการณ์อะไรเกิดขึ้นในเรื่องราวก็ได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงงบประมาณการสร้าง
แต่หนังก็ไม่ได้ใช้ข้อได้เปรียบในจุดนี้แต่อย่างใด ไม่ได้มีฉากที่ดูหวือหวาเกินกว่าที่หนังคนแสดงจริงจะทำได้ ในแต่ละฉากตื่นเต้นเมื่อได้ภาพที่เป็นจุดด้อยแทบจะเป็นการ์ตูน 2 มิติลงสีก็เลยพาอารมณ์ไปได้ไม่ถึงจุดที่ควร
จุดที่ดูแล้วขัดใจมากคือการขาดความสมจริงตัวละครวิ่งหนีซอมบี้ผ่านกี่ประตูก็ไม่ปิดประตูกันซอมบี้ แม้กระทั่งวิ่งหนีขึ้นรถก็ยังไม่ปิดประตูรถนะ ด้วยเนื้อหาของหนังนี่ ถ้าเอาไปสร้างเป็นหน้งคนแสดง หรือเป็น Train To Busan อีกภาคนี่ถือว่าเป็นหนังซอมบี้ที่สนุกเอาการเลย แต่พอมาเป็นอนิเมชั่นที่งานภาพพาอารมณ์ไปไม่ถึงก็เลยน่าเสียดาย
SEOUL STATION เป็นการเปิดปมเรื่องราว ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะซอมบี้คลั่ง ผ่านหญิงสาวคนหนึ่ง ที่จะพาคุณไปเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ระทึกขวัญที่เข้มข้นทุกนาที มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ก่อนที่ขบวนด่วนนรกจะเคลื่อนตัวออกจากสถานีในกรุงโซล
เรื่องราวของ ซุกคิว ชายผู้พยายามตามหา ฮเยซอน ลูกสาวที่หายตัวไปจากบ้าน ก่อนจะพบว่าเธอทำงานเป็นหญิงขายบริการอยู่ในกรุงโซล ซุกคิวได้ตามมาจนพบกับ คิวุง แฟนหนุ่มผู้ไม่เอาไหนของฮเยซอน แต่แล้วก็ได้เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้น ณ สถานนีรถไฟโซล
เมื่อเชื้อไวรัสปริศนาได้แพร่ระบาด เปลี่ยนผู้คนให้กลายเป็นซอมบี้คลั่ง ออกอาระวาดไปทั่วทุกแห่ง จนเพิ่มจำนวนผู้ติดเชื้อเป็นทวีคูณ ก่อนจะเข้าโจมตีผู้คนอย่างไม่เลือกหน้า ขณะที่รัฐบาลได้ทำการปิดเมือง ให้กลายเป็นเขตกักกัน เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดไม่ให้ลุกลาม ทำให้ ซุกคิว กับ คิวุง ที่แยกกันกับฮเยซอน ต้องหาทางเอาชีวิตรอด เพื่อมาเจอกัน และหนีตายจากเมืองทั้งเมืองที่เต็มไปด้วยฝูงซอมบี้กระหายเลือด
สำหรับอนิเมชั่น SEOUL STATION นับเป็นอีกหนึ่งผลงานคุณภาพของ ยอน ซัง โฮ สุดยอดผู้กำกับแอนิเมชั่นสายดาร์ค ผู้ได้ชื่อว่าโดดเด่นในการตีแผ่ด้านมืดของจิตใจมนุษย์ หยิบยกประเด็นความเหลื่อมล้ำทางสังคม ที่เต็มไปด้วยความโหดร้ายทางศีลธรรม ออกมาถ่ายทอดสู่จอหนังอย่างแยบยล
รีวิว Seoul Station
หนังแอนิเมชั่นเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นมาก่อน Train to Busan โดยมีคอนเซ็ปคล้ายๆ กันคือ เกิดไวรัสที่เปลี่ยนคนให้เป็นซอมบี้คลั่งออกอาละวาด โดยที่ผู้คนธรรมดาๆ ทุกชนชั้นวรรณะต้องกระเสือกกระสนหนีตาย เพียงแต่ว่าในเรื่องนี้จะมีตัวละครหลักเพียง 3 ตัว ในสถานที่ที่เป็นเมืองทั้งเมือง ไม่ใช่ในรถไฟ
เนื้อเรื่องถือเป็นจุดเด่นของหนังเรื่องนี้ เพราะมันเล่าถึงการแบ่งชนชั้น การเหยียดคนจรจัดในเกาหลี และตัวละครหลักในเรื่องก็ไม่ใช่คนดีมาจากไหน นางเอกเป็นหญิงขายบริการ และตัวละครอื่นๆ ก็ถือเป็นชนชั้นล่างเลยก็ว่าได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นฐานะ หรืออาชีพไหน เมื่อเกิดเหตุการณ์วิกฤตขึ้น ต่างคนต่างก็รักตัวกลัวตายกันทั้งนั้น..
ถ้าได้ดู Train to Busan ที่ถือว่าทำเอาไว้ได้ดีมากๆ แล้ว หลายคนอาจจะคาดหวังกับหนังเรื่องนี้สูง แต่อยากให้ลบออกไปก่อน และเปิดใจรับสิ่งที่หนังพยายามจะถ่ายทอดดีกว่า ความสนุกอีกแบบที่ต่างไป ดราม่าดาร์คๆ ความระทึกในแบบหนังซอมบี้ก็ยังมีให้ลุ้นตลอด แต่อาจจะไม่ได้เทียบเคียงเท่านั้นเอง.. แต่ตอนจบก็เล่นเอาหงายเงิบกันทั้งโรงนะ
ข้อเสียที่รู้สึกได้ และทุกคนที่ได้ดูน่าจะรู้สึกเหมือนกันคือ ความแข็งของแอนิเมชั่น การแสดงสีหน้าท่าทาง การเคลื่อนไหว มันดูขัดใจมากๆ ตั้งแต่เปิดฉากแรกมาเลย แต่พอดูไปจนถึงตอนหลังๆ กลับรู้สึกว่ามันก็พอได้ ไม่รู้ว่ามันดีขึ้นจริง หรือว่าเราชินกับมันไปแล้ว แต่จะบอกว่าเทียบไม่ได้เลยกับการ์ตูนแอนิเมชั่นฝรั่งอย่าง Disney หรือแม้แต่ Tom and Jerry มันเลยเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ไม่ค่อยอินกับบทดราม่าในเรื่องเลยแม้แต่น้อย
ความรู้สึกหลังดู
การที่ได้ดู ‘Train To Busan’ มาก่อน รวมทั้งการที่เราเคยได้ดูหนังซอมบี้เรื่องอื่นมาก่อนก็อาจเป็นส่วนหนึ่งเหมือนกันนะที่ทำให้เรารู้สึกบางอย่างกับ ‘ก่อนด่วนนรกซอมบี้คลั่ง’
ซอมบี้ในแบบแอนิเมชั่นจากเอเชีย
เรื่องราวในแอนิเมชั่นนี้ไม่ได้บอกเล่าที่มาที่ไปเช่นเคย หากแต่เกาะติดไปกับตัวละครบางตัวเท่านั้น เมื่อตัวละครเดินทางไปไหน พบเจออะไร หนังก็จะเล่าให้เราเห็นแค่นั้น เพราะฉะนั้น มันจึงไม่ใช่หนังซอมบี้ที่เล่าเหตุฆ่าคนแบบมันๆ เหมือนกับหนังซอมบี้ที่เราพบเห็นกันทั่วไป
หากมันเป็นหนังที่พูดถึงปัญหาสังคมเสียมากกว่า
หนังเรื่องนี้เข้าฉายในเกาหลีใต้ 17 สิงหาคม 2559 หลัง ‘Train To Busan’ ที่ฉาย 20 กรกฎาคม 2559 ซึ่งในไทยก็เป็นแบบนี้เช่นกัน นัยว่าได้สร้างก่อนแต่ได้ฉายทีหลัง ว่างั้นเถอะ เพราะฉะนั้น สำหรับคนที่ได้ชม ‘Train To Busan’ มาแล้ว
นี่เป็นโอกาสที่จะได้สานต่อเรื่องราวทั้งสองเข้าด้วยกัน
หนังเรื่องนี้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นแถบๆ แถวๆ สถานีรถไฟฟ้าโซล เมื่อสาวน้อยคนหนึ่งที่หมดหนทางจะได้มีอาชีพการงานดี จนต้องมาเป็นโสเภณีเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงชีพ แถมยังมีแฟนคอยทำตัวเป็นแมงดาหาลูกค้าให้อีก ในคืนที่แสนเลวร้ายนั้น
เธอได้พบกับเหตุสยองขวัญเข้า
เมื่ออยู่ดีๆ ก็เกิดมีซอมบี้เกิดขึ้นในกรุงโซล ส่งผลให้เธอต้องเอาตัวรอดหนีตายไปตามที่ต่างๆ และหนังก็ไม่ได้มีแค่เธอเท่านั้น เพราะมันยังเล่าถึงคนจรจัดไร้บ้านที่เร่ร่อนอยู่แถวสถานีโซลอีกด้วย
เหตุการณ์นี้ยังเพิ่มตัวละครเข้ามาอีก นั่นคือ การตามหากันของลูกสาวกับพ่อที่พลัดพรากจากกันมา แต่พวกเขาจะต้องตามหากันในเมืองที่กำลังเผชิญกับเหตุซอมบี้ระบาดอยู่
และเราต้องมาร่วมกันลุ้นว่าพวกเขาจะเจอกันอย่างไร
แต่ถึงแม้เราจะรู้สึกว่าหนังโคตรจะหนักแน่นในสิ่งที่นำเสนอมากๆ แต่เราก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างในหนังแอนิเมชั่นที่ยังดูแหม่งๆ อยู่ อย่างพฤติกรรมของตัวละครที่ทำตัวเหมือนโลกนี้ไม่เคยมี “ซอมบี้” เกิดขึ้นมาก่อน พฤติกรรมของตัวละครที่ตะโกนโหวกเหวกไม่ก็ฟูมฟายตลอดเวลา รวมทั้งพฤติกรรมบางอย่างที่ดูไม่สมเหตุผลไปนิด แต่กระนั้นก็เชื่อว่า สำหรับคนที่ดู ‘Train To Busan’ มาก่อนแล้ว
ไม่ควรพลาดชมแอนิเมชั่นที่เป็นต้นกำเนิดของหนังเรื่องนั้นอย่างแน่นอน
ชื่อภาพยนตร์: Seoul Station / ก่อนด่วนนรกซอมบี้คลั่ง
ผู้กำกับภาพยนตร์: Yeon Sang-ho
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Yeon Sang-ho
นักแสดงนำ: Seung-ryong Ryu, Joon Lee, Eun-kyung Shim
แนว/ประเภท: Animation, Horror
ความยาว: 92 นาที
ประเทศ: เกาหลีใต้
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/ท , USA/
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 15 กันยายน 2559
ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ: Finecut, Studio Dadashow, มงคลภาพยนตร์
